cité hollywood

deze morgen trok ik om kwart over acht (ik moest vroeg naar de les, dit is niet mijn natuurlijke opstaanuur) de gordijnen van mijn kamertje open, en was meteen wakker toen ik plots volgend uitzicht had:



geamuseerd nam ik mijn ontbijt mee naar het raam en keek een tijdje toe. in mijn hoofd maakte ik wat vergelijkingen met zaterdag. toen waren we namelijk ook op een filmset beland. een belgisch meisje dat hier film studeert, had ons opgetrommeld voor te figureren in een film waar ze regie assistente was. een amerikaanse regisseur die 'na deze zomer echt wel gaat doorbreken' (jammer dat ik zijn naam ben vergeten anders kon ik die alvast annonceren) draaide een bizar kortfilmpje aan de bastille en had VEEL mensen nodig die over een zebrapad wilden wandelen. dat wilden wij wel, en we waren dan ook op post. zaterdag was ongeveer twintig keer minder materiaal voorhanden dan ik nu vanuit mijn vensterraam kon waarnemen. dit hier was een stuk professioneler. ik probeerde even de regisseur te herkennen maar het was niet françois ozon dus het lukte niet.



(voor échte filmkenners, je zou me helpen met ook een gokje te wagen: de man hierboven is dus de regisseur, en hieronder een stukje van de enige (half-)zichtbare acteur. wie iemand herkent, maak het bekend! mits een beetje opzoekwerk kan ik dan doelbewust gaan kijken naar de film als ie in de zalen is. de comments zijn open verklaard voor alle vormen van speculatie!)




dé grote parallel tussen zaterdag en nu was: heel veel mensen moeten heel veel wachten (terwijl de regisseur nog wat instructies geeft, terwijl iemand de motregendruppeltjes van de autovoorruit veegt, terwijl de nog wat over en weer wordt gelopen, ..) een activiteit die voor een buitenstaander als ik vaag doet denken aan tijdverspilling... nuja, ik hou van films, en dat is blijkbaar de manier om ze te maken, en mensen willen films maken, dus dat is een goede zaak.. ik vond het alleszins een zeer interessante morgen. de scene die ze aan het opnemen waren het kwartiertje dat ik toeschouwer kon zijn (daarna moest ik naar de les), duurde nog geen minuut.. hopelijk konden ze die enorme set nog gebruiken voor een andere scene. nooit zoiets gigantisch gezien (het liep nog verder door buiten de linkerkant van de bovenste foto met een eettentje en wat stoelekes). wel verrassend, zo'n set onder je raam.